-
1 eminentia
I ēminentia, ium n. [ eminens ]1) выступы, шероховатости ( rupis L)3) выдающиеся достоинства или качества ( nunquam eminentia invidiā carent VP)II ēminentia, ae f. [ eminens ]1) выступ, нарост ( eminentiae similes verrucis PM)2) выпуклость ( culminum Ap); телесность, осязаемость (soliditas et e. C)3) освещённое место ( картины) C4) превосходство, совершенство ( formarum AG)5) выдающееся дарование (duae eminentiae, sc. Xenophon et Plato AG)6) преимущество
См. также в других словарях:
CULMEN — titulus honorarius summorum Magistratuum, in utroque Codice. Alias proprie aedes pastoralis et rustica, quod illae culmô integi consuevêre. Virg. Ecl. 1. v. 83. Et iam summa procul villarum culmina fumant. Manilius, l. 4. At nisi Fata darent… … Hofmann J. Lexicon universale